Zamansız
Vaktinde açmayan gülü neyleyim,
Bilmem ki ben nasýl gönül eyleyim,
Çok düþünüp, az konuþup söyleyim,
Þaþkýn olan bir kuþ uçar zamansýz.
Nedense bir türlü gelmez beklenen,
Namerttir verdiði sözünden dönen,
Kurumuþ bitkiye versen de gönen,
Gönül bahçem çiçek açar zamansýz.
Göle su ne zaman gelecek bilmem,
Çaresizim onun için hiç gülmem,
Gönül sayfasýndan dostumu silmem,
Baþým belalardan kaçar zamansýz.
Ýnsan neler görür-yaþar düþünce,
Dost mudur, düþman mý? Tanýyor önce,
Bu dünya çok garip bir dünya bence,
Gönlüm belalarý biçer zamansýz.
Fidana can suyu vermezsen kurur,
Garip-gurebayý Yaradan korur,
Dertli, bu hayattan böyle dem vurur,
Gönül þerbetini içer zamansýz.
ERDEMLÝ-11 Mayýs 2016 Çarþamba
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.