Sultanlar gibi gelip, yüreðime taht kurdun. Bahar kokusu gibi, gönlüme doldun Nevin. Enkazken alýp beni, hamur gibi yoðurdun. Umuda yolculuktun, dikensiz yoldun Nevin.
Aþk bana bir masaldý, Mecnundan dinlediðim. Züleyha Yusuf gibi zindanda inlediðim. Þiirlere sýðýnýp, ölümü önlediðim. Karanlýklar içinden, sen gelip buldun Nevin.
Uzaklarda arama bil ki sende sol yaným. Durgun ve kararsýzken, þimdi coþuyor kaným. Vuslatýnla bahtiyar, mutlu mesut her aným. Sevdam öyle bir dað ki, kadrimi bildin Nevin.
Mayýs’da üþüyordum, ýsýnmadým hiç böyle. Damarýmda dolaþan, ne dumanla, ne meyle. Arafta cennet kokan, ateþ misin yar söyle? Ben yazý senle gördüm, kýþlarý sildin Nevin.
Son nefesimi vermem, gözlerine bakmadan. Þiirlerde hazýmý, yazýyorum býkmadan. Her aný yazacaðým, can bedenden çýkmadan. O sevecen ruhunla, ilhamým oldun Nevin.
Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.