SOMADA...

SOMADA....

Bu nə hal,
Nə əhval,
Yazýný yazammýram,
Səbəbin yozammýram.
Þokdayam, anlamýram,
Bu terrormu, ya qismət,
Ya təbii fəlakət.
Nədir qardaþ, bilmirəm,
Bir qərara gəlmirəm.
Düþmüþük nədən elə,
sýzlayan dərd bəlaya,-
Somadaký olaya?..
Ýçim susmur,
Için-için aðlayýr,
Qəlbimi də daðlayýr...
Yetim qalan cocuqlar
Þəhidə yas saxlayýr..,
Soma özü aðlayýr...
Ýnsanlýðýn varlýðý,
Toplanýbdý ora da...
Dünyanýn sonu gəlir,
Baþlanýb ilk , Somada,
Bu olayýn özünə,
Mat qalýbdý dünyam da...
Bu qədər þəhid olmaz..,
Qanlarý yerdə qalmaz...
Görüb, yazan insana,
Ürək lazým,daþ ürək,
Bunlarý yazsýn gərək:-
-“Abi, Mahmud çýkmadý”,
Sözünə dözsün gərək,
“Onun eþi hamile”,-
Sözünü çözsün gərək...
Ýnsanlýðýn varlýðý
Toplanýbdý ora da,
Dünyanýn sonu gəlir,
Baþlanýb ilk, Soma da,
Bu olayýn özünə,
Mat qalýbdý dünyam da...



Sosyal Medyada Paylaşın: