Neden öfkeli esiyorsun fýrtýna, esip te gönül dallarýmdan yapraklar koparýyorsun, sürükleyip götürüyorsun bir meçhule beni, kopardýðýn yerler canýmý acýtýyor fýrtýna, esme artýk ne olur, esme dur...
Ben dingin, ben sakin sevda yaþamak istiyorum, Sen içimde esiyorsun fýrtýna, Denizlerde med-cezir oluyor benim sevdam. Saða sola savrulan yaprak, geçtiði yerleri yýkan bir boran, bulutlarýn çarpýþmasý oluyor, þimþekler çakýyor benim sevdam, delicesine yaðan yaðmur oluyor.
Dur esme artýk ne olur fýrtýna, yeter uzaklara götürdüðün dur, tüm bentleri yýktýn yeter artýk sevdamý kararttýn dur. Uzaklaþtýrma beni sevdamdan, ben onsuz yaþayamam, sen eserken, savururken beni uzaklara, yüreðimi koparýyorsun yerinden, ciðerlerimi çürütüyorsun, Nefessiz býrakýyorsun, sevdamdan insafsýzca uzaklaþtýrýyorsun.
Dur ne olur esme fýrtýna dur, beni uzaklara deðil, sevdama, sevdiceðime savur.
01.08.2006 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.