KARANLIĞIM

Karanlýðýmýn güneþi olmuþumdur hep,
Yalnýz,sessiz,sensiz kalmýþýmdýr.
Yorgun düþmüþümdür hep çýkmaz sokaklarda,
Seni aramýþtýr gözlerim köþe baþlarýnda...

...

Vurgun yüreðim ne seni unutur,
Ne de sensiz durur.
Hep yýkýk,döküktür benim virane gönlüm,
Sensiz duramaz, düþer yollara...

...

Hep karanlýklar korkutmuþtur beni,
Ben seni hep karanlýðýmda kaybettim.
Sensiz geceleri sevmiyorum ben,
Bu gecenin de bitmesini istemiyorum rabbimden...

...

Sensizliði yaþýyorum hep karanlýðýmda,
Sensiz hep mutsuzluðu yaþýyorum.
Seninle huzurluyum bu hayatta,
Ama senin bundan haberin yok...


















TEK GERÇEÐÝMSÝN SEN ÞÝMDÝ NECEM
Sosyal Medyada Paylaşın: