ayaklarým yorgun ellerim yorgun sol yaným yýkýk harabe elbet çýkarým düþtüðüm cehennem çukurundan doðarým yeniden küllerimden * bu gün nemi yaptým? ayrýlýðýnþakaðýna kurþun sýkýp son kez abdest alýp iki rekat þükür namazý kýldým ve gönül penceremin panjurlarýný kapadým iyot kokulu siluetin yüzüne hýrçýn Karadeniz dalgalarýný geride býrakýp * ne çok aðlamaklý oldum ve ne çok gemiler yaktým limanlarý ateþe verdim bir HÝÇ uðruna * gizlice kapý aralýðýndan içeri sýzýp, korkak ve ürkek .. ve ne kadar varsa çer, çöp geçmiþin tozlarýný silkeleyip üstümden yaþam hýzýmý kesen küfeyi indirdim sýrtýmdan son kez * yalnýzlýðýn aðýrlýðý düþerken omuzlarýmdan aþaðý ahrazdý bakýþlarým buz tutan gözlerimden ateþ yaðarken geceyi ellerimle dürüp, yýldýzlarý söktüm canhýraþ avazlarýmla göðün bir katýndan ayýn kulaðýný çekerek * þafaða çeyrek kala son kez alýp hülyalarýmý gökyüzünün maviliklerine süzüldüm kanadý kýrýk kuþ gibi ketumdu hecelerim aþka galabe çalarken ardým sýra
* arama,sorma neredeyim, nasýlým diye .. belki adýmýz bir varmýþ bir yokmuþ masallarýna karýþacak belki bir daha yolumuz sevgiden geçmeyecek açtýðýn yarayý sarmakla meþgul olacaðým ilelebet sen hareminde meþk ederken SÜLEYMAN..! Sosyal Medyada Paylaşın:
RÜZGAR_06 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.