ayaklarım yorgun ellerim yorgun sol yanım yıkık harabe elbet çıkarım düştüğüm cehennem çukurundan doğarım yeniden küllerimden * bu gün nemi yaptım? ayrılığınşakağına kurşun sıkıp son kez abdest alıp iki rekat şükür namazı kıldım ve gönül penceremin panjurlarını kapadım iyot kokulu siluetin yüzüne hırçın Karadeniz dalgalarını geride bırakıp * ne çok ağlamaklı oldum ve ne çok gemiler yaktım limanları ateşe verdim bir HİÇ uğruna * gizlice kapı aralığından içeri sızıp, korkak ve ürkek .. ve ne kadar varsa çer, çöp geçmişin tozlarını silkeleyip üstümden yaşam hızımı kesen küfeyi indirdim sırtımdan son kez * yalnızlığın ağırlığı düşerken omuzlarımdan aşağı ahrazdı bakışlarım buz tutan gözlerimden ateş yağarken geceyi ellerimle dürüp, yıldızları söktüm canhıraş avazlarımla göğün bir katından ayın kulağını çekerek * şafağa çeyrek kala son kez alıp hülyalarımı gökyüzünün maviliklerine süzüldüm kanadı kırık kuş gibi ketumdu hecelerim aşka galabe çalarken ardım sıra
* arama,sorma neredeyim, nasılım diye .. belki adımız bir varmış bir yokmuş masallarına karışacak belki bir daha yolumuz sevgiden geçmeyecek açtığın yarayı sarmakla meşgul olacağım ilelebet sen hareminde meşk ederken SÜLEYMAN..! Sosyal Medyada Paylaşın:
RÜZGAR_06 Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.