Uyku yine tüm kollardan saldýrmakta Haydi diyerek nefsimin kulaðýna En sevdiðim hayalleri fýsýldamakta. Yürü git diyorum yalnýz býrak beni Bugün senle iþim yok, çok iþim var çok.
Uyku bu laf dinlemez, Ýsyan sancaklarýný göz kapaklarýmda Bir açýp bir kapanýyor; Her bir saniye düþerken yere Zafer naralarý atýyor hergele.
Uyku biraz dur dinle bak Al þu geceyi de yanýna sen git Her gün gelinir mi be kardeþim Çat kapý hemen gelip kurulmuþsun Bu aydýnlýktan hiç utanmýyor musun.
Gözü bu gün daha bir kara uykunun Hiçbir þeyi görmüyor Ha düþtüm düþeceðim inan Körkütük olmuþum uykuyla dalaþmaktan Düþüyor düþüyorum.
(Mayýs 2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.