tek kişilik yalnızlık

öncesi nefes almaktý gitmenin
kalmaktý sýnýr ötesine küfrediþim




tüm köprüler sendin oysa
kurak bir buluta yaslamadan gözlerimi




göçebe bir kuþtu kanadýna hapsedilen güneþ
gökkuþaðýydý çocukluðumun yaðmur elleri




susmanýn diliydim tüm harflerde
en çok dudaklarýna susmayý severdim




derinliðimde topraktým
alýna salýna gelincik açardým sabahlarýma




kerpiç bir duvardým bacasýz evimde
tüterdim adýný kazýdýðým tüm gitmelere




ipsiz bir uçurtmaydým tüm renklerde
göklerime rüzgar denizlerime yaðmur ekerdim




ölmenin de diliydim tüm ecellerde
en çok ta gözlerine ölmeyi severdim




þimdi
tek kiþilik yalnýzým
boynum yaðlý urgan
yokluðun gece ve ölüm kadar soðuk kokuyor nefesim...











ilhanaþýcýmayýsikibinonaltý




Sosyal Medyada Paylaşın: