Kirli sakalýna sigara dumaný asarken ölmeyi seven çocuk Zaten hiç bir kelebek, kanatlarý pembeleþerek uçmaz Lejyoner yüzlü küçümsemelere aldýrmadan selamlaþýrýz, Sokak çalgýcýlarýnýn fakir ezgileriyle Ýnanmadýn mý, Sana merak etme demeyi ne çok isterdim Bu akþam üstü tebessümlerin masum olmadýðýný mezar taþýnýn kulaðýna fýsýldayarak Bütün günahlarýmý göðe açýlan avuçlarýmla yüzüme sürmekteyim Beþ sene önce ciðerlerime çektiðim sigaranýn dumanýný Maalesef þimdi üfleyebiliyorum
Gökyüzünün mavisine astýðýn yaðmur tanelerinin ayak ucundan alýp tabureyi Nisan kokulu cemreler kucaklayýp indireceðim yaðlý urganlardan Haydi, Baþý göðe yükselirken ayaklarý yerden kesilen çocuk Beþ sene önce demlediðin tavþan kaný çayý þimdi yudumlayarak Hikayelerimizi ilk aþkýmýzdan baþlayarak anlatalým Bilahare sen benim borçlarýmý ödersin, Ben ise ilk fýrsatta sana asýrlar öncesine ait yalan yanlýþ masallar anlatýrým
Bir kez abi deseydin, Adým korkaða çýkmazdý Sahip çýkýlmasý zor emanetlerin varmýþ Ha unutturmadan vaktidir dediðimde rüyalarýma gir usulca Küsüp gittiðin sokaklarda adamým diyenlerin adamlýðýný sattýðý Pazar tezgahlarý kuruluyor artýk Nisan yaðmurlarý ismin gibi kokuyor Bilirim, sen de gizlerdin göz yaþlarýný görmesin diye sevdiðin kýz Bir feride türküsü patlatýversek kafasý güzel kutup yýldýzýnýn gölgesine baðdaþ kurup Ya da gök ekinin bir mýzrak gibi dikiliþini anýmsatan Yüreði kabarýk asya kokuþlu bozlaklar sürsek gönlümüzün nasýrýna Yine þiir yazarak yýkardým teneþirde gözlerinin kýrmýzýsýný Acýlarýmýzý kefenlemek sana düþüyor çocuk Anlýyorum galiba, Ýzahsýzsýn, niye zamansýz gittin sorgusunun üstüne üstüne diklendikçe, Geç kalmýþlýðýma küfreden kirli sakalýn üþüyor Baharlar cemresinin elini býrakmýþ olabilir Ýki bin on bir kez eylül sarýsý yapraklarý topladým, Lazým olunca, Saçlarýný sabahýn seheri ýþýtmazsa dalýndan yeniden dökülsün diye Sen yine bir çay koyarsýn, Ben ay ýþýðýnýn dudaðýna sarma tütün iliþtiririm En ýssýz mezarlýða sýðýnarak doyasýya öksürürüz
Duyuyorsun biliyorum, Edeplice baþýnla onaylýyorsun Yaðmur tanelerini bulutlara asan çocuk Kaç kez yoruldum bilmem, Kaç sefer bükülmüþ boynumun uykusu geldi, Aðlayýþýmýzýn diz baðý çözülse de zamansýz, Her astýðýn yaðmur damlasýný kucaklayýp her seferinde ipinden indirerek Kýrmýzý göz bebeðine usta iþi bol kafiyeli þiirler yazacaðým On beþ yýl sonra somurtkan güvercin kanadýnda sözleþerek görüþelim Bozkýr, kýsa saplý bozlaklar gibi atsýn ceketini omzuna,
“ Bugün ayýn ýþýðý Elinde bal kaþýðý Yine nirden geliyon da Mahlenin yakýþýðý “
Dedikçe, daldýðýn uykularýn yakasýný toplayýp Ölümü ya alnýnýn çatýndan vurarak öldürelim Ya da bildiðimiz bütün rajonlarýn elini öptürüp, Elalemi, tütün sarýsý saçlarýmýzýn musalladan ürken titreyiþine güldürelim Gelemeyecek gibiysen haber sal, Ayný suçtan hüküm giyerek tereddütsüz atarým postumu, onurlu adamlar koðuþuna Mutlaka, gökyüzünde salýnan o baþ ucuna merhametli bir anne eli deðdirmeliyim Üç adým voltasýnda kehribar kokulu çocuklarý koþuþturalým, Görmediðimiz güneþin sývazlayarak sýrtýný, Ýntiharlar gündüz uykusuna yatmýþken, Tandýr buðulu sevdalar, Göbeði kesilmemiþ bir bebek saflýðýnda emzirilmeyi bekler
Söyle çok mu acelen vardý Yirmi sekizinci basamakta boynunu urgana uzatan çocuk Küsersem, çatýp kaþlarýný bir çöp sigara ile sarartýver iþaret parmaðýný Çünkü, bizim semtimizin gökkuþaðý tütün sarýsýnýn bütün tonlarýný sever
Bir de farkýna var artýk, Seni duasýz býraktýðým gün þiirlerim anlamsýz bir intihara sürüklenir Üþümüþ bir sala diyetine yýldýzlarý sohbetsiz býrakma Ekmeðimizi bölüþtüðümüz helal sofralarýn üstüne yemin olsun ki, Ve dahasý, dudaklarýmýn acýlý kývrýmlarý tuza hasret kalsýn ki, Her rüyama geliþine ceplerimi son kuruþuna kadar boþaltýp, Tandýr sýcaðýnda ýsýtacaðým üzülme diye duyduðun tüm martý çýðlýklarýný Unutmuyorum, Söz olsun, sana söz Gök yüzü herkese eþit gülümser çocuk
Uytun ……..
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.