bir labirentti içine yalnýz girdiðim
karma karýþýk bir yolculuk...
sonu belli deðil gibiydi belki
ama,
en iyi bildiðim yer ilk çýktýðým yerdi...
önce kahve gözlerinde baþlýyordum
sonra kirpiklerin
kaþlarýn
bir elma tadýnda dudaklarýn...
her þeyi anlýyordum gözlerinde
gözbebeklerinin derinliklerine indiðimde
kayýp bir hazineydi aþk sanki
son yerdi
baktýðým en son þeydi.
aþk gözlerinde gizlenmiþti...
ilk duraðým gözlerin
anlamlý yada anlamsýz
her biri altýn deðerinde sözlerin...
bir yolculuk bu..
her yerde bir durak.
her durak bir heyecan
her durak ayrý bir hikaye
her durak ayrý bir baþlangýç
her durak yeni bir rüzgar ateþime...
gittiðim her yol sen
vardýðým her yer sen... bulduðum hazine sen..
sen, sen, sen... içimdesin sen....
yalvarýþlarýmda
yakarýþlarýmda
kendi kendime çaresizce
sessizce haykýrýþlarýmda
bugünümde yarýnýmda
tüm zamanlarýmda sen...
o muhteþem sen.
yüreðim çocuksu seninle
bir çocuksu mutluluk var hislerimde...
büyük bir baðlýlýk duyuyorum sana
anlamsýz bir sadakat..
aþk dersen aþk
sevmek dersen sevmek
ölmek dersen ölmek
hemde uðruna bin defa.
son yolculuðum olsa da bu
gözlerinde bir kere var olmaya deðer....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.