Kimisi çok hoþ gelir sefa gelir hoþ bulur Kimisi çatmak için gelir evi boþ bulur! Evdeki misafire kaþ çatmak nahoþ olur Biz böyle öðrenmedik elvermez sýzlar özüm Yoksa yakýp yýkandan esirgemezdim sözüm
Korkarým benliðime kapýlýp da taþmaktan Bilmiyorsam karayý ayrýþtýrmayý aktan Kaçýnmak düsturumuz; kalp kýrýp, hadd aþmaktan Çeþit çeþit insanlar uðrar gönül haneme Kiminde hoþ muhabbet kimi vurur sineme
Þeref verir elbette misafirliði bilen Benliðinden kapýda silkelenip de gelen Gözümdeki çapaðý þefkatle silebilen Hal hatýr gözeteni taç ederim baþýma Hatýrdan bilmeyeni katmam gönül aþýma
Kalp diye taþýdýðý daha sertse kayadan Anlamaz ne söylesen habersizse hayadan Üstünlük taslayanlar zaten deðil mi; nadan? Uysalýz belki lakin kendinden habersize Gerekliyse! Haddini uyarlarýz da söze
Gördüm ki yine çýktýn dinlemeyip sözümden Beðenmedim halini, gönül; düþtün gözümden Dermanýný mý; kestin, hal çekildi dizimden? Ey gönlüm unuttun mu; ne söylemiþtim sana? ’Edebi edepsizden öðrendim’ der Mevlana.
12 Mayýs 2016 Perþembe
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.