KOSKOCA BİR ÇINAR YORGUNUYUM !..

gelip geçen yýllar öðüttükçe beni
alev yangýný gecelerimde
ay parçasý gülücüklere hasretken
yýldýzlarýn nefretli bakýþlarýnda kaldým...


maviye çalýnan kapkara lekeleri gördükçe
yaþadýðým hayatýn olmazlýklarýnda
isyanlarým zincirlere vuruldu
avazlarým çýktýkça arkamdan tekmelendim...


kararlý yürüyüþlerime çamurlar atýlýrken
inanýlmaz küfürler savruldu
kutsal saydýðým deðerlerim çiðnendi
çaresiz sustum yalnýz kalýþýma ...


imdat dilendim er bildiklerimden
nafile damgasýný yýllar sonra gördüm
lakin þimdi ben öylesine garibim ki
koskoca bir çýnarýn yorgunluklarýndayým ...


tel tel aðarmýþ saçlarým ortadayken
yýllarýn çöküntüsüne uðramýþ avurtlarým
iþte ben direniþ, yavaþ yavaþ biterim
ne olur tut elimden bahar bakýþlý sevgilim!..


Zafer Direniþ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: