aklýmda sen, kalbimde sen, ve ben buralarda yapayalnýzým yine.
bir sis kaplamýþ bedenimi sanki, ve sokak ortasýnda kalmýþ bir kedi yavrusu gibi, kendi bedenimi idam ediyorum.
bazen kaçak bir tütün sarýyorum, parmaklarým tütün sarýsý, bazense bir stranýn içinde kendimi buluyorum. notalarýnda bana dokunuyorsun. ve bazen göðü örtüyorum üstüme, yer gök sen gibi kokuyor bedenimde. oysa sen gök kadar uzak, toprak kadar yakýnsýn bedenime biliyorum.
ben kalbimden kalbine dokundum yine, sen kalbimden düþ-me’den, kalbime tutun. çünkü biliyorum ki; seni en güzel kalbim sever. bu yer, ve gök þahidim olsun.
ibrahim dalkýlýç 12/05/2016 23:30 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.