alnýmda noktalý parýltýlar gönlümde mavi bir ýþýk ve ruhumda pullarý dökülmüþ kelebekler ile
bilmem ki güzel midir hayat kaç bucaktýr deniz dökülen kirpiklerim adedince papatyalarý sayabilseniz belki bilirdik fakat düðüm düðüm olmuþ elleriniz
gözlerimi yakýyor gece baþta içime kaçan sonra yerleþen oraya þimdiyse sýðmayan ve beni kovan her bir hece alýn yazýma dönüþtü gizlice
zamanaþýmýna uðramýyor kýrýntýlar beni çarklarýnýn arasýna alan zaman umutlarýmý öðütüyor sadece
elim uzanýr, sözüm uzanýr ama özüm uzanmaz bir dünyada yaþýyorum
çýðlýklarým sebebiyle saðýr kulaklarým kör topal iþleyen bir tek yüreðim ki o zaten uslanmaz
kaç anlam gerekir anlamsýzlýða kaç yürek gerekir kaç yürek bu kýsýr döngüye malzemedir çaða yakýþýr diye mi bunca yanlýþlýk
öyleyse çaðda batsýn, tüm yanlýþlarda bir parçacýk varsa payým bende batmaya razýyým olmasý gerekene deðil de tersine giden dünyaya daha fazla seyirci kalmamalýyým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sena Bölükbaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.