Sevda sandalýyla Yelken açtým sulara, Engin denizlerde Fýrtýna.... Rüzgarýn önünde Savruldum bir oyana Bir bu yana. Kýrýldý kanadým Kayýp yollarda. Baharda dalýmda Karlar buz tuttu. Toprak ýsýndý, Sevgim çöl oldu. Kerem ile Aslý elimi tuttu, Hasret yüreðimi yaktý kavurdu. Söyleyin þimdi AÞK BU MU?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gönül Kurban Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.