Bir de baktým ki, Üzerime aþk düþtü bir sabah Bir örümceðin sabrýyla, Bir bülbülün vefasýyla, Bir serçenin ürkekliðiyle Karþýladým onu... Ve aldým hayatýma...
Neler oldu Bilseniz sonra...
Önce beni þefkatle sarmaladý Dünyamý ýþýldattý Öyle bir güven verdi ki, Unuttum tüm geçmiþimi Tutundum O’na...
Sonra günler günleri kovaladý Mutluluk mutluluðu... Bir de ne göreyim Hüzün mevsimine gelmiþ sýra...
Gözleri çok uzak bir kentti, Elleri kutuplarda bir ada... Anladým ki artýk Ayrýlýk da sýrada...
Bir de baktým ki, Yüreðimde hala sýcacýk olan Bir baþka kalbin kuytusunda...
Sonra tüm yaþananlar Bir film þeridi gibi Geçti beynimden... Ve anladým ki, Sadece benmiþim yakalanan Adýna Aþk dediðimiz O amansýz hastalýða...
Sonra, Aldým O’nu da yanýma Topladým tasýmý taraðýmý Ve "Elveda" dedim Aþk’a... Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.