adýnýn geçtiði çizgiler þiir olmayý hak etmiyor
ip kadar özgürsün
bazen kaybolursun mavinin içinde
bazen beyazlarda görünürsün
seni karalamaya kalkýþtýðým da
uzattýn ellerini
yaklaþtýðým da ölümsün
uzaklaþtýðým da yüz görüm
doldurduðum avcumdan içtiðin
kapayýp gözlerini
bir su yudum oldu
kara alnýmýza çalýndý ramak kala
deðdi merhameti tenimize
tuttuðumuz ip de öyleydi
görünür oldu sesimize
ve yakýþýr her þey dahildi
yosmalýktan kurtulmuþ sevgimize
þimdi özgürüz ikimizde
uçurtma uçmaktan yorgun
çimenler daha önce bu kadar yeþil olmadý
bir de kýzgýn
güneþin merhametine kaldýk
senfonisi bitmemiþ þehrin
sokaklarý oldukça durgun
arada kalan yeþillik
onlar günlük güneþlik
ay dede yolcuðu baþlar
baþýmýz yer yüzüyle seviþmekte
sirius bu gece tatmin etmedi
hani o en parlak yýldýz
gök yüzünün çocuðu nerede
seviþmekle kaldýk
yetim kalmýþ gecede
ve ölüyoruz sevgilim
ufuk çizgisinin bittiði yerde ellerimiz
kayýyor gözlerimizden gökyüzü
bu kaçýncý masumiyet müzesi
bitiyoruz sevgilim
gözlerimiz oldukça üzülesi
ve aklýmýz da kalan son þarký
elleri öpülesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak