Sevdayý hiç tatmadým,
Zavallý kalbim Tutsak edildi,
Ýsyan ettim boþ yere
Kilitlenip bana hükmedildi...
Kýramadým kilidi,
Ýsyan ettim hayata,
Kaderime küserek;
Boyun eðdim dünyaya...
Kör ettim gönlümü,
Saðýr oldu duygularým,
Kokularý almaz oldum
Kabus oldu uykularým...
Karanlýkta umutsuzca!
Kaybolurken dehlizde
Tünelin ucunda bir ýþýk
Kurtuluþ var bu gizde...
Gözlerim bakmayý tattý
Kulaklarýma doldu þarkýlar
Dokunsam artýk hissediyorum
Gönlümde baþlar ilkbahar...
Ýþte þimdi hayatýma bir anlam geldi,
Yaþamak için Mevla’mýn sebebi
Saðýr olan duygularým geldiler dile
Aþk yazar kalemin mürekkebi...
Tutsaklýk kilidimi kýrdý,parçaladý
Adýný koyamadýðým bir heyecan !
Neredeydin bunca yýl çok geç kaldýn
Beklenen sevgili hoþ geldin ey sultan...
Bu yürek sana nasýl baðlandý bilir misin?
Sýcak bir rüzgâr gibi sevda esende...
Mutluluðu sen verdin yorgun gönlüme
Kaybolan ruhumu ben buldum sende...
07/12/2007
Fatma Pýnarbaþý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.