Rüzgâr bir kedinin dili kadar pürüzlü Ve çimler, bir laðým faresiymiþçesine yeþiller bugün. Devrilmiþ yüzyýllýk yolcusu bu sonu olmayan yolun Köklerinden yükseliyor öfkesi büsbütün.
Rüzgâr bir kedinin dili kadar pürüzlü Ve yaðmur, gözlerin gibi simsiyah iniyor bugün. Sabýrsýz bir paslý kürek ayaklanmýþ, geliyor. Kendimi gömmekle geçiyor son demleri ömrümün.
Rüzgâr, kedi ve fareler… Hiçbiri gerçek olamayacak kadar güzel, Hepsi de bir rüya olamayacak kadar çirkinler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alican Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.