Tüm Dünyanýn yükü Tek benim üzerimde sanardým Ne olacak benim halim Hep düþünür dalardým Çýkmaz yola girip Açýk kapý aradým Neden BEN diye Yaradana kýzardým...
Zaman herþeyin ilacýdýr bana dediler Öyle diye diye teselli verdiler Sonunda ben tek bunu anladým Zaman ilaç deðilmiþ asýl zaman Ömründen kaybolan deðer Ýnsan herseye zamanla alýþýyormuþ meðer
Bir saðýma baktým Ne hallerde insanlar Kiminin düzeni bozulmuþ Yuvasý daðýlmýþ Yerlere dizilmiþ Tüm kurduklarý Bir kalemde silinmiþ
Baþkalarý en sevdiklerini kaybetmiþ Açlýk sefalet içinde Umutlarý yýllara dayanmýyor Acaba ertesi gün var olacakmýyýz diye Her gece mum sönüyor Ertesi güne kadar umutlar yaþatýlýyor
Soluma baktým hastalýk dolu Biri kanser olmuþ ölümü bekliyor Diðerinin bacaðý kesilmiþ Herkese muhtaç kalýyor
Hele birileri varki azýnlýkta olan Her þeyleri varken fakirlik yaþýyorla Kimseye güvenemiyor Gerçek sevilmiyorlar Onlar paralarý kadar varlar ama yalnýzlýkta yok oluyorlar
Daha neler Anlatmak la bitmez Bizim elektrikler kesilse Ýmdat diyoruz hele telefonumuz Gitse Ýsyanlara giriyoruz Ýnternette olmazsa Tüm dünyadan kopuyoruz Baþka yerlerde bombalar patlýyor Hergün çocuk anasýz Ana evladsýz kalýyor
Kendinize gelin ey insanlar Þükredelim halimize Yoksa rahatlýkmý battý Bilmem biryerimize...
Suphi Capaci Tarih 11.05.2016 Saat 08:49 Hamburg Sosyal Medyada Paylaşın:
Suphi Capaci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.