GELSEN BE ANAM !!
Hadi babam gitti kalsa idin sen,
Sevdiðin kardeþler götürdün sen’len.
Oðlum hali n’olur, bile demeden,
Sonunda kimsesiz, koydun be anam.
Amacým hiç seni suçlamak deðil,
Geri gelsen caným ederim kefil,
Deðdimiki oðlunu eyledin sefil,
Boyun büktüm mezar baþýnda anam.
Yalnýz kalacaktým niye, doðurdun,
Adaklar adayýp, beni çaðýrdýn,
Kahpe Felek caný candan ayýrdýn,
Gamýn deryasýna koydun be anam.
Senden senelerce ayrý yaþadým,
Sevgini almadan ben yetim kaldým,
Dünyanýn yükünü sýrtýma sardým,
Solumun ritmini bozdum be anam.
Kendi göbeðimi, kendim kestim, ben.
Sana ne darýlýp ne de küstüm ben,
On yedide olgunluða erdim ben,
Her iþin hakkýndan geldim be anam.
Bu yýllar oðlunu,çok çabuk yordu,
Hep tek baþýmaydým kardeþte yoktu.
Kardeþ dediklerim sýrtýmdan vurdu,
Hayattan dersimi aldým ben anam.
Kabusla uyanýp, hüzünle yattým,
Onca kederleri içime attým,
Beynimden bir kablo strese taktým,
Hüzünler arttýkça, düþtüm be anam.
Kollarýna alsan beni aðlasam,
Dertlerimi sana bir bir söylesem,
Hepsi menfaatcý, kimleri seçsem.
Akan yaþým gizli, sildim be anam.
Yalvarýrým n’olur, bir saat gelsen.
Bari sen gelmezsen, babam göndersen.
Beni üzenleri, babama desem,
Erol’un haline güldüm be anam.
1.5.2016 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.