Üşüyorum
Üþüyorum, sormayýn bulmadým nedenini
Çoðunluklar içinde, yalnýzlýk yaþýyorum
Üþüyorum, yaðmurlar ýslattý bedenimi
Ýlkbaharda, temmuzda, eylülde üþüyorum
O güzelim hayatý kimlere ettim fedâ
Hiç kimse bilmezse de, bunu biliyor Hüdâ
Solmuþ bir gül gibiyim, yapraksýz kuru dalda
Dalýmda bir baþýma üþüyor üþüyorum
Hani bazen üþümek yanmak gibiymiþ bir an
Kullara belki deðil hâlim, Allah’ a ayan
Diliyorum, üþürken ateþler içinde yan
Piþmanlýklar içinde, üþüyor üþüyorum
Yokluðun üþütüyor sensizim bir baþýma
Bir güneþ ol, umut ol çýk artýk, çýk karþýma
Belki çare olursun akan bu göz yaþýma
Göz yaþlarým buz gibi, üþüyor üþüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.