Ey Göktengri!
Kýsraktýn henüz deli gibi koþmak isterdin,
Ay gibi parladýn yaðýz yerimin gökyüzüne,
Karatuðlar sordu seni bu seher vakti,
Ey Göktengri! Kutsal ýþýða uçmak mý isterdin?
Bin kulaðýnýn sesi yankýlandý gönül suyuma,
Nedir bu kavgan cenkten mi çýktýn yoksa,
Halis kýymetin Ötüken düþtü mü yoksa,
Bulut yüzlü buðraný söndürdüler M’ola?
Seslendim Oðuz Kaðan’ýn yüce obasýna,
Ne kulak vardýr birden toplandýlar etrafýma,
Tengri’ye zafer veren mukaddes olursa,
O zafer bizimdir, vakit cenk vakti.
Semerkant’ýn bulutlarýný daðýtmýþlar bir gecede,
Esir düþmüþ nice yiðit Buhara caddelerinde,
Kan akar olmuþ Nallahan’ýn nehirlerinde,
Yetmedi, kutsal þehirleri yakmýþlar birde.
Beygiþin haber saldý bana topladým yiðitleri,
Karþýmýza korkaðý çýkarma bunlar Türk nökeri,
Daðlarýn yamaçlarý kaynýyor sýrtlanlarýn kümesi,
Biz cenk için hazýrýz, haydi ileri!
Vardýk vahþet üstüne vahþet gördük,
Kor caddelerde cansýz bedenler bulduk,
Duman sindi üstümüze yolumuzu göremedik,
Birden saldýrdý düþman, pusuya düþtük.
Tengri için savaþtýk, çoðumuz öldük,
Düþmaný Hazar’dan öteye kaçýrdýk,
Kalsa da geriye cihaný saran duman,
Vakit geldi, Tengri için intikam!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.