Bu gün bir alamete Binlerce kýyamet adadýðýmý anladýðýmda Odanýn en yalnýz tarafýnda Eski bir divan üstünde dizlerim göðsümde Baþým bir vurgun yastýk üzerinde Aðlamaktayým!...
....
Yastýk Köþe... .... Köþe Yastýk...
....
Günlerdir bu köþede öylece býrakýlmýþ yastýk gibiyim... Bir yastýk kadar dayanýlanmýþým da Yarenim köþe kadar çýkmazmýþ tüm hayatým.
Derbeder hicranlý yüreðim. Haberini alýp çöktüðüm köþede, Parçalarý yüreðime batan Kýrýk bir cam ertesinde Yaðan yaðmuru gözlemekteyim.
Özlemekteyim...
Yorgun hayallerle ýslanmaktayým. Ne cürret! Ahh sevdiðim bana sevdandan arta kalmýþ Bir yoksun merhamet!
"Alametlere adadýðým kýyamet"
Þimdi gittin ya kuþandým ömürsüz bir hasret...
[mate]/ 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
mate Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.