Sen gelince aklýma bazen Kuruyor yaðmursuz topraklar Kaptansýz tekneyim alabora oldu dalgalar Sen düþlediðim liman yolcusu olmayan Bir beyaz mendil sallayan Geri gelecek umuduyla gözyaþlarýna boðulan Bekle olurmu aksi hýrçýn dalgalar almazsa beni Günleri yuttukça hortum Seni özlerken yorgun düþlerimde Seni bulamam diye Her sabahýn doðuþundan Her gecenin batýþýndan korktum Sen sessiz bekleyiþim yolcusu olmayan liman Yüreðimin özlemle attýðýna inan Yeþerdikçe ölü topraðýnda fidan Sen sarýlacak bir dal Ve sen sýðýnacak son liman yolcusu olmayan.
Servet Konaçoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
servet konaçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.