İnsan mıyım ben

Derdim arz eyledim Yüce Mevla’ya
Benliðin içinde ilimden düþtüm
Yolumu söyledim Yüce Mevla’ya
Ýnsi afitapken rolümden düþtüm

Hey aþka erenler gönül gözüm kör
Küfüre bulanmýþ dilim sözüm kör
Fenalýk düþünen aklým özüm kör
Ben bende deðilim halimden düþtüm

Hakkýn kelamýna niyazým etsem
Pirimin yolunda aþk ile gitsem
Topraðýmdan doðup yeniden bitsem
Haram lokmasýyla elimden düþtüm

Künde doðruluðu bulsam da yine
Yaradan aþkýna kulsam da yine
Konuþtuðum gerçek olsa da yine
Yalan riya ile dilimden düþtüm

Düþtüm bir sevdanýn peþine dünden
Karanlýk içinde geçmiþim günden
Kalp turap olsa da Aþk ile künden
Edepsizliðimle belimden düþtüm

Deyiþin manasý aþka yol imiþ
Ýkrar verenlerde yanan sol imiþ
Dara duran canlar Hakka kul imiþ
Sazým düzen tutmaz telimden koptum

Sýdký bütün olup gelsem cihana
Mürþit ile varsam Hakkýn rahýna
Bende ki nefs varken fikrim bahane
Sinemi serdiðim Velimden düþtüm

Vaktin imamýna uyun deseler
Ölmeden kefene koyun deseler
Dünya denen mekan oyun deseler
Yolunu gösteren Ali´mde düþtüm

Aklýmca insaným diye gezerdim
Laflarýn altýnda kalmaz ezerdim
Nice canlarýmý candan üzerdim
Fýtrat yaðmurunda selimden düþtüm

Kýbleyi bilirken yönümü saptým
Ölümsüz deðilim kendime taptým
Vesvese vereni arkadaþ yaptým
Mecnunum sandýðým çölümden düþtüm


Sözüm ona Hakkýn sýr aynasýyým
Vahdet-i vücudun dar aynasýyým
Halbuki bilmezler þer aynasýyým
Seher yeli iken yelimden düþtüm

Ezelden ebede günahkar kulum
Seyyideme düþmez imanda yolum
Allah Allah derken þu yanan solum
Yansa da ocaðým külümden düþtüm

Vücudu þehrimi çýbanlar sarmýþ
Üç harf olgusunda can mekan kurmuþ
Caneli aþkýna dar-ý cem kurmuþ
Kokladýðým bir gül gülümden düþtüm

Sosyal Medyada Paylaşın: