Fýrtýna Oldum Gözlerinde Estim Gürledim Durmaksýzýn Kendimi Fark Etmedim Günlerce, Aylarca ,Yýllarca Yandý Göðsüm Baðrým Aðrý Nedir O Zaman Öðrendim Ben Yokluðun Tokat Gibi Vurdu Yüzüme Bir Sabah Kalktýðýmda Yaþarken Ölümü Tattým Ben Sensizlik Havuzunda Artýk Arsýzlaþtým,Yüzsüzleþtim Tanýyamaz Oldum Kendimi Tek Yapmaya Yüz Tuttuðum Allah’a Yalvarmak Çaresizce Aykýrarak Ýsmin Zikir Oldu Dilimde Düþüncen Rüyam Hayalin Nefesim Varlýðýnsa Yaþama SeBebim !!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğba Demirtaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.