Köy Hali

Sabahýn karanlýðý daha þafak atmamýþ,
Kuþlarýn cývýltýsý köyümüzü kaplamýþ.
Amcam cami dönüþü avlusunu dolanýr,
Ýki odun alýnca kapýlarý kapanýr.

Gün aðarýrken kapýlar, birer birer açýlýr
Ýþinde, uðraþýnda aylaklýktan kaçýnýr
Bacasýnda duman, aðýlda hayvaný var
Baðýnda, bostanýnda onu bekler iþi var

Köyler kalabalýk; cývýl cývýl çocuklar
Kimi tavuk peþinde, kimi kedi kovalar
Mektebliler erkenden okul yolu gözlüyor,
Koþun yavrum koþun, âti sizi bekliyor.

Ahýrlar boþalýnca deprem olur sanýrsýn,
Bizim köyün malýný çok uzaktan tanýrsýn
Semizleþmiþ malýmýz hem bereketli tarlamýz.
Baðýnda, bostanýnda kasa kasa meyvamýz.
Bu vatan uðruna kurban olmuþ atamýz..

Kimi kardeþ çocuðu, kimi yakýn akraba
Rubâsý yoktur hiç, gönül çalan müstesna
Gençler yaðýz pehlivan, kýzlarý birer Râbia
Yaþlýsý ehl-i uhra, orta çaðý zûrefa

Hep böyle ümid ettim, bu ecdadýn ahfadýný.
Hep böyle þevkli, hep böyle sâhi

Aslý meðer þöyleymiþ!

Seher vakti köylerim, zikr-i hafi söylermiþ
Bacalarda baykuþ, yarasalar tünermiþ
Bülbülün, sakanýn numunesi bulunmaz
Birtanesi rastlasa, yakalamadan durulmaz

Yaþlýsý, genci gece yatmak bilmiyor
Müskiri çok kaçýrmýþ sabah kalkmak bilmiyor.
Caminin kapýsýný hoca bile açmýyor,
Sabah ezanýný merkez cami okuyor

Kin ve nefret olunca sevgi, þefkat barýnmaz,
Çocuðu alýp baðrýna öpüp bir kez koklamaz,
Sevgisiz evlerde iki çocuk bile bakýlmaz,
Yani bizim köylerde çoluk çocuk oynamaz

Köylünün ekseri câhil ve kaba
Delikanlýsý þaki, kerimesi saki
Dedesi sakur, ninesi sakil
Hal harab, âti çorak

Ýstikbâli kim düþünür, âný kurtarmak derdi.
Miras kalmýþ dededen, ne kazandý kendi?
Para lazým olursa, yer satýp geldi,
Bir yetmiþlik uðruna yüz dönüm yerdi.

Bir kaç cýlýz tavuk, beþ tane keçi, biraz da davar,
Sýðýr, manda arama keçi kadar inek var
Ne bað verir mahsulü, ne de tarla eken var
Her tarlanýn baþýnda belki on tane hýnzýr var.

Evler harab ruhu kaçmýþ ma-fat
Gazab-ý ilahi olmalý bu, bu umumi afad!
Köyler matemhâne, þerha þerha gönüller
Ýki kiþi birleþip üçüncüsünü yerler

Musibetin aslý bu
Musibet dine gelmiþ yâhu!
Kulaklar saðýr, kalbler kör, aklý da yok mu?
Bu meyyit köylere bir duacý yok mu?

Ya Rab, neydi bu musâb’a sebep
Beþer zulmetti, adlin var elbet
Yeniden ihyayý bizlere bahþet
Habibin, þefi’imiz Rahmet`e sebeb
Sosyal Medyada Paylaşın: