Zeynep’’im; elimi yüzümü özleminle yýkadým ya hani gömüldüm karanlýða dibine kadar hasretin emziriyor artýk beni yalnýz bir yetimim iþte kuytu bir köþede boynu bükük hayat bana artýk yük sensizliðim büyük yalnýzlýðým büyük ve sonum iyi deðil bu gidiþle
ÝSMAÝL MALATYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail MALATYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.