anne tut ellerimi, sakýn býrakma,sýmsýký tut, yine pusu kurdu gönlüme o hain, tut ellerimden anne tut, tut ki gitmeyeyim...!
içimde gizli bir savaþ veriyorum, ama her seferinde kendi kendime yeniliyorum, anne tut ellerimden; düþüyorum....!
vazgeçmek çok zormuþ be anne; yeni anlýyorum, canýmdan vazgeçtim,ondan geçemiyorum, gözleri yüreðime uçurum olmuþ anne; tut ellerimden; düþüyorum...!
soðukmuþ sevdasý bunu hissediyorum, tenim sýcak ama ben üþüyorum, gözyaþlarým deniz olmuþ,boðuluyorum, tut ellerimden anne; düþüyorum...!
anne düþtüm düþeceðimm, yine kendimi kaybedeceðim, sevdasýyla düðümlenip, bir daha çözülmeyeceðimm, anne tut ellerimden ne olur tut, yoksa yine ona döneceðim...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
KIŞ GÜNEŞİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.