bir et parçasý, ama o eðer kararmýþsa öfke kin ve nefret tohumlarý gönül göðünde daima kara, kapkara bulutlarý barýndýrýr korkutucudur çünkü, sürekli fýrtýnalarla haþýr neþirdir korkutucudur… þiddetinden kendi bile sallanýr kalp, eðer güneþe hasret ve yýldýzlardan mahrumsa gülümsemeyi unutmuþ bir sevgi mahrumiyetinden yoksunsa böyle olan bir kalbin haleti ruhiyesi; meyvesiz bir aðaç, notasýz bir beste, yahut insansýz bir gezegen gibidir... sevmeyen bir gönlün, gönül bahçesi olabilir mi? býrak çöllerde dolaþmayý gönül gezme sahte güzeller peþinde…! ýpýssýz kayalýklarda parçalanacak, sahte rotasýz gemin öyle bir yaþa ki; alemde mührünü görsün çehrende ve havzý kevserin yanýnda muhammed’ül emin(a.s.m.)……..yusuf erdoðan/konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.