bir rüzgarýn dilinde uðulduyordu þiir katre katre topraða düþerken daha çiçekler susuz toprak kurak ve alabildiðine açtý çocuklar
kim seni uzak diyarlara attý kim bu baðrýmdan kopardý seni ve kim eli kýnalý bir çocuðun göz yaþý oldu
söyle þimdi söyle koynunda gül bahçelerinde gül toplamadan topraða düþmek gülmeyi unutmak ve susmak dili yasaklý bir coðrafyanýn daðlarýnda özgürlüðü haykýrmak avaz avaz yol yol adým adým
sonra vurulmak kahpe bir kurþunla kahpe bir yalnýzlýða düþmek kocaman bir uçurumdan düþer gibi
sonra bir hançerin yüreðini deþmesi kadar kanamak ve uzun bir özlemi düþlerde yaþamak bir düþ kadar yalan bir düþ kadar korkak ve bir düþ kadar kendine uzak
ibrahim dalkýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.