Bir yalnýzlýk senfonisi içinde yüreðim
Sana bestelediðim onca güzel aþk þarkýlarý varken
Bilmem neden bu yalnýzlýk düþtü payýmýza
Ayrýlýðý hiç sevmezdim ben oysa
Vedalarý sevmezdim
Seni nasýl uðurlayacaðým þimdi içimden
Ben seni ömrüm bildim hayatým bildim
Þimdi senli benli günlerimi nasýl maziye gömeceðim?
Gece gibi karardý yüreðim
Bütün ýþýklar söndü sanki içimde
Kelebeklerini öldürdün ruhumun
Mevsimlerimi çaldýn giderken benim
Þimdi ilkbahar yaz çok uzak bana
Hüzün bulutlarý sardý dört bir yanýmý
Gözlerim aðlamaya hazýr yaðmur bulutu yüklü her daim...
Deðiþen her neyse ben bu deðiþime hazýr deðilim
Gitme kal diye yalvarmam mý gerekiyor bilmiyorum
Ama gözlerin buz kütlesi sanki
Artýk orada kendimi göremiyorum
Senli benli düþlerimi geçmiþe gömüyorum.
Geleceðe dair hiç bir hayalimde yoksun artýk
Yol verdim sana benden git hadi.
Bundan sonra kan damlasa da yüreðimden
Sana gitme kal demeyeceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.