Ümit Yaşar'a
Üzülme sakýn öldüðüne
Muhterem üstadým Ümit Bey
Yaþýyorsun ölmez eserlerinle, bizimle
’Halkýnla-Külünle Dumanýnla’ iç içe
’Eksilmedi hüzün þarkýlarýn’ dudaklardan
Batmadý güneþin hala parlýyor ufuklardan
Nice þairler sizden ilham alýyor her an
Üzülme sakýn öldüðüne, tasalanma ’halktan’
Geçiyor günleri yutarak ’biraz kül biraz duman’
Sorma halini halkýn bildiðin gibi pek yaman
Bilmem kapalý ne kaldý her þey ayan beyan
Üzülme sakýn öldüðüne, tasalanma halktan
’Bir sahipsiz mektup’ aldým dün bilmem kimden
Açtým okudum ki, suskun bir muhterem þairden
Ne yazmýþ bilirmisin? Bahsediyor senden, benden
Üzülme sakýn öldüðüne, biz de yolcuyuz hemen
Umarým ayrý deðilsin orada ’Mihriban’ýndan’
’Bir eviniz var ’ geniþ bir Antoloji kadar
Bir yanda bahçe bir yanda kuþlar,
Huzur içinde uyu Ey! ..Ümit Yaþar
04.11.1987
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.