AĞIRLIK
Aðýr geldi yaþamýn, biliyorum çocuðum.
Anlamlar yükledik Sana çokça,
Saygýdeðer ol diye.
Ama kaldýramadýn, yanlýþ burada nerde.?
Ben mi hatalar yaptým,
Suçlu bendim çocuðum.
Ya anlatamadým,
Ya da anlayamadýn iþte.?!!
Bende çok isterdim,
Kocaman bir boþ ver demeyi.
Ama ya çocuðum ama,
Ya bana yüklenenler.
Ýnan ben demedim,
Kendini at ortaya,
Her þeye karþý çýk, herkesi al karþýna..
Ben sadece çocuðum,
Gerçekleri öðren de,
Yolunu aydýnlat dedim.
Evet çocuðum evet, haklýsýn.
Baþka türlü olunmuyor.
Hem nereden bilebilirdim, gerçekler sende,
Bende durduðu gibi durmayacak,
Ve bu denli kavuracak içini.
Ah, ahh..Kendi ellerimle mi yaktým seni..?!!
Doðruyu söylemem gerekirse,
Ve bu sana en büyük itirafým.
Hem de gýpta ederek ve ezilerek karþýnda,
Ben sen olamazdým.
Ve on yaþam baðýþlasalar,
Yine olamayacaðým.
Þimdi,
Sana yanýyorum sadece,
Caným evladým diye,
Kendime kýzýyorum,
Neden, niçin diye.
Hem gerçekler bunlar deðil,
Suçlu ne ben, ne de sen çoçuðum,
Suçlu
Ne sen ne de ben olamayanda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.