bu gece de yoksun yoðun bir kimsesizlik her yaným annesiz kuþlar gibi aðzým açýk þaþkýn bakýyorum dünyaya.
alýþmak lazým diyor beynimin içinde bir ses alýþ ki özlemin kollarý sarmasýn seni vefasýzlýk ilk sana rastlamadý her köþe baþýnda elinde sigara mini eteði ile yol kesiyor gerçek duygular karaborsa el altýndan gidiyor hasretin buseleri.
kirletmek moda artýk ne varsa kirletiyoruz dünyada öldürmek en iyi becerdiðimiz iþlerden olmuþ daha tomurcukken koparýyoruz çiçekleri dalýndan sevgi iki büklüm el açýyor gönül kapýlarýnda ve ben hala senin yokluðunun orucunu tutmaktayým her þeye raðmen bir birine sarýlan çiftleri gördükçe kendi bayramýmýn sayýlý günlerini gözlerimde canlandýrmaktan yürek kenarlarým yangýn yeri.
þimdi ne sen varsýn ne de gel diyen o gurursuz dilim çepeçevre sarmalanmýþým duvarlarýmla kuru gürültü benimkisi gerçek mermi yok silahýmda o yüzden her gece hasretinle vurulsam da ölmüyorum.
ölümü erteleyiþimin de bir sebebi var elbet sana bile söyleyemediðim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.