MEÇHULE

Ey aklý feza, çehresi nur
Gönlü, her daim huzur
Giriver gönlüme ne olur
Güneþ; aþk-ý tulu etmeden.


Bulunur, sende hep vefa
Görülmez fýtratýnda cefa
Salarsýn kalplere safa
Aydýnlýk, zulme gebeyken.

Sermis iken zihnimi cihana
Sevdam düþtü, dipsiz kuyuya
Selam ettim, senden Leyla’ya
Ve Mecnun; benden gitmeden.

Eserken poyrazdan, rüzgar
Yön deðiþtirdi, kýldý karar
Öyle ki; tozu topraða katar
Ýkliminde, sevdayý ararken.

Çatlayacak kalbim, nerdesin
Bir asýr oldu, gelmez misin
Kalbin ritmi bozuk, deðersin
Ecel, kapýyý çalýp kaçarken.

Doðumunla verilmiþ zarafet
Sadakat, deðiþmez bir namzet
Haydi, sine’mi selamýnla titret
Kalemim, kaðýda küsmeden.

Coþkun pýnar gibidir sözün
Eritmeye kadir demiri özün
Mangalda yürek yakar közün
Þu fakir sensizlikten ölmeden.


Murat AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın: