Yokluğuna
Kandili yaktým
Bilsen öyle hoþ öyle hoþ ki
Ben kandille karanlýðý yýrtan adamým
Hadi canýn oradan demiþ olsan bile
Demiþ olsan bile kabul etmem
Bir canýn var o sana lazým
Uyandýðýnda
Beni hatýrladým mý hiç
Yokluðunda seni andýðým kadar
Birazcýk olsa bire azýcýk
Minnacýk mini
Mini güzel gösterir bazen
Mini diye yazdým da
Komþumun kýzý Ýkra
Rýza emce derken duymalýydýn
Görmeliydin yüzünü
Seni düþünürken sahte tapu idi sanki
Yokluðundan cebime kattýðým
Görünmeyen gibi bir þeysin
Oysa çiçekler
Oysa kuþlar
Peteðe konan sinekler capcanlýydý o an
Çiz resmini bütün sevdiðin harflerden
Sana aþký öðretecek biri var
Yokluðunda seni
Dokunmadan
Ya uyursan
Bütün merak konusu þimdi
Yokluðunda uzadýkça uzuyor her þey
Yol de dal de ne dersen de kabul de tamam
Dün deliyim seninle doluyum demiþtim
Biliyorum geldin gittin kaldýn
Uyanýksýn öyle der kuþlar
Ben ise yokluðuna
Uyuyorum
Senin sevgin ile
Hadi sana iyi geceler
Üzülme yarýn yine sende varým
Leyla Mecnun bilmem seni tanýrým
Ya açtýralým yýldýzlarý güneþi ay ýþýðýný
Aþk ile dünyayý ters döndürelim
Ya dan sonra
Aklýmda toprak taþ bulut ne varsa
Hayatýma hayatýndan sarmal duygularla
Hadi gel olduðun yere buluþalým
Bir el tavla atalým
Kim yenilirse yenilsin
Biz kazanýrýz hem bir anýmýz olur
Seni yaþarken seni yaþýyorken
Kök gibi saçak gibi gibi gibi
Tavla gibi deðil
Velhasýl
Saçaklarým dan deðil saçlarýmdan
Sana uçurduðum martýlar var benim
Senden bana uçanlar gibi
Mýsralara yuvalanan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.