Sen savaþlar kentinin en mazlum kýzý.. Kalbi defalarca bomba yemiþ kadýn,kadýným. Kan ve barut kokan þehrimizin topraklarýnda, Gonca olup açarmý çiçeklerimiz baharda ? Ýçimin ta içine c-4’ler yerleþtiren kadýn... Çok yaþarmýyým sanarsýn eðer benden gidersen ? Ne zaman seni sevdiðimi söylesem ’ölürüm’derdin.. Herkes için öl ! Bir benim için yaþa diyemediðim açýk yaram. Biliyorum barýþ hiçbir zaman uðramayacak bizim ülkemize, Biliyorum ben ellerini ellerime hapsedemeyeceðim. Biliyorum kaburgamýn altýnda, Kafesinde saklý duran kalbimin,senin için çýrpýnmalarýda boþa. Yanlýþ þehirlerin savaþçýlarýydýk aslýnda.. Düþmanlarý ayný fakat farklý cephelerde savaþan. Sen savaþlar kentinin en asil kýzý, Ben ölüme çok yakýnken sana aþýk olan,kanamasý durdurulamayan adam. Yavaþ yavaþ gözleri kapanan.. Çaðlar sonrasýnda da konuþulacak olan aþkým. Çaðlar,sonrasýnda da... Kaldýr baþýný sakýn düþürme yere, Düþmesin gözpýnarlarýndan damlalar.. Zaten hiç yaþamadým say. Sen ki alýþkýnsýn ölümlere,gitmelere ve alýþkýnsýn yok etmelere.. Sen savaþlar kentinin en mahzun kýzý. Ben senin cephene ulaþamayan savaþçý.. Aþkým ve bayraðým sana,sen Allah’a emanet ol. Seni seviyorum,seni seviyorum,seni seviyorum...
Çaðlar Öcal
Savaþýn ve mermilerin tam ortasýnda bir çocuk býrakýyorum sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar Öcal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.