yol yorgunu
Yol yorgunuyum
Þarkýlarla çýktýðým yolculuðum
Derman býrakmadý anýlarým da
Bütün bütün kaybettim izlerini
Siliniyor film kareleri ömrümün
Sanki yiten asýr deðil de benmiþim gibi
Bir ölünün sürüklediði ýssýzlara doðru
Yol aldým aklým ve ayaklarýmla
Mühürlenmiþti bana ait olanlar
Ýþlemiyordu kontrol ettiðimi sandýklarým
Nereye varacak bu baþýna buyruk
Soluk soluða koþmalarým
Bir sonraki istasyona kaç insan var
Ya siyahlar maviye üstün çýkarsa
Durun müsaadem yok aðlamanýza
Daha nice destanlar yazacaðýz birlikte
Nice güneþli günlerde yine el ele
Biter dediðimiz her þey bitti mi þimdi
Yýpranmýþlýk koparamaz bazen baðlarý
Dost demek mi hatýrlatýr bazý þeyleri
Yoksa biriktirilmiþ hatýralar mý
Fýrtýnaya kapýlmýþ yaprak misali
El mahkum diyerek býraktým kendimi
Hayretler ülkesinden geçtim
Hey gidi kasabasýndan, ah be yollarýndan
Bir baþka bakýyordu ordaki çocuklar hayata
Sonra hissetmeye baþladým güneþi ensemde
Ayaklarým yavaþça deðdi topraða
Düþüncelerim deðiþmiþti belliydi
Çocuklarýn gözlerindekinden gördüm gözlerimde
Ben de artýk onlar gibi bakýyordum hayata
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.