İNSANSIN SEN İNSAN KAL

Tamirci Çýraðý

Gönlüme bir ateþ düþtü yanar ha yanar
Ümit gönlümün ekmeði umar ha umar
Elleri ak yumuk yumuk ojeli týrnaklarý
Nerelere gizlesin þu avucun nasýrlarý
Otomobili tamire geldi dün bizim tamirhaneye
Görür görmez vurularak baþladým ben sevmeye
Ayaðýnda uzun etek dalga dalga saçlarý
Ustam seslendi uzaktan oðlum al takýmlarý

Bir romanda okumuþtum buna benzer bir þeyi
Cildi parlak kaðýt kaplý pahalý bir romandý

Ne olmuþ nasýl olmuþsa aþýk olmuþtu genç kýz
Yine böyle bir durumda tamirci çýraðýna
Ustama dedim ki bugün giymeyim tulumlarý
Arkasý puslu aynamda taradým saçlarýmý
Gelecekti bugün geri arabayý almaya

O romandaki hayali belki gerçek yapmaya
Durdu zaman durdu dünya girdi içeri kapýdan
Arabanýn kapýsýný açtým girsin içeri

Kalktý hilal kaþlarý sordu kim bu serseri
Çekti gitti arabayla egzosuna boðuldum
Gözümde tomurcuk yaþlar aðýr aðýr doðruldum
Ustam geldi sýrtýma vurdu unut dedi romanlarý
Ýþçisin sen iþçi kal giy dedi tulumlarý
***

Ýnsansýn sen insan kal
Düþünme deðiþmeyi
Ýþte o zaman yanar
Ýnsanlýðýn yüreði

Kapýlma sen hýrsýna
Hele dünya malýna
Nesline bak ibret al
Sen insansýn insan kal

Ýnsan doðmak insan gibi yaþamak ve insan gibi ölebilmek…
Üstüne söylenecek dünya kadar söz var
Seçim senin elinde olsa da
Ayaðýna çelme takan ne çok insan var
Emeðin alýn teri üstündeki tulumlar
Eksilmesin yüreðinden o güzelim sevdalar
Unutma ! Sen insansýn insan kal



Sosyal Medyada Paylaşın: