Gurur
"çok fazla eksilmezsin" dedi giderken adam
"azalmaz asla fütursuzca attýðýn kahkahan"
belki sürekli oturduðum koltuk hisseder yokluðumu
belki günlük gazeteme el deðmez
fincaným yetim kalýr rafta
terliklerimse eskimez
hissetmezsin bile yokluðumu
kuru kalabalýðým kalkar
özlediðin tenhalýða kavuþursun
sinirlerin yerli yersiz gerilmez
sustu kadýn
ne diyebilirdi ki
bu saatten sonra ne dese
kabul görmezdi ki
büktü boynunu
içinde kopan fýrtýnalara daldý
ah biraz yakýnlýk görse
neler neler anlatacaktý
"hiç bir zaman tam olarak içime çekemediðim kokunu özlerim
güle oynaya gittiðin yollardan sýkýlýpta dönmeni beklerim
yokluðunda kocaman olur özlemim
ölümlerden ölüm beðenir yüreðim
gitme be adam
gidersen ben biterim
koca þehir tenhalaþýr
sensizlik içimde kalabalýklaþýr
baktýðým her yerde hayalin çarpar gözüme
sen sürdüðüm yaralarým iyileþmez,umudumla zýtlaþýr"
derin bir iç çekti kadýn
söyleyemedikleri de içini deldi geçti
adam hiç bilmedi kadýnýn içinden geçirdiklerini
aþk bir kez daha kaybetti
gurur bir aþký daha katletti.....30/04/2106 Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.