Sen gideli nice yillar oldu Aðaçlar yaprak döktü Toprak gözyaþlarýna boguldu Yaban ellere esirmi oldun
Evimizin bahçesinde Buyudu diktiðin gülün Korkmam inan bir gün gelse de ölüm Sensiz kalmadý ne bugünün ne dünüm Gittiðin yerde dönmemeye yeminin mi var
Hani hep sevecektik ölene dek Sen gidince meyhaneler hem heder hem derbeder Ýçimde hep dert oldu yokluðunda Acý,ve Keder. Beni yok etmeye yeminini var
Bir sýzý var içime iþleyen Bicak yarasý gibi derin ve acýlý Gökyuzunu izliyorum simdi Sensizliði hatýrlatýyor rüzgarýn boðuk sesi Damla damla kan akýyor yüreðimde Sana Muhtaç olduðum þuanda gel Yaþamak olsanda gel ölüm olsanda gel.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Resul irenci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.