SON PERDE
Bir senaryo yolculuðundaki;
Son perdenin son oyuncusuyum..
Yokuþlarý çýktýðým ve dinlenme molasý verdiðim
Son mecal kavgasýndayým.
Soluduðum her nefeste,
Seni kimsenin hissedemeyeceði hislerimle
Ýçime çekerken;
Senli sensiz anlarý yaþýyorum kývranarak.
Bir bilsen ne çýrpýnýþlarýmla ayaktayým
Sendeliyorum!
Bir dilsizden farký olmayan,
Yarý mýrýldanýþlarýmda bir fiil ismini sayýklýyorum.
Keþkelerle yoðrulup, keþkelerle içerleniyorum.
Yanýmda kimse yok ! Yanlýzýðýmda
Yaslanacak dallarým kýrýlmýþken,
Bir bilsen ne kadar caným yanýyor.
Bahtýmýn son perdesini kapadýðým
Ümit çiçekli penceremden;
Sensizliklere boðulacaðým yarýnlar aðýr gelecek
Bilmeni istiyorum.
Siyaha çalan bakýþlarýn geliyor aklýma;
Sen + Ben oluþumuzun
Karanlýðý çekiliyor üzerime..
Kirpiklerim buz tutmuþken kar yaðan düþlerime,
Senin milyonlarca kilometre uzaðýnda
Yüzümü tebessüme boðacak,
Ýçimdeki alevi korlaþan,
SON ÞAÝRÝM OLACAKSIN, SON SAHNEMDE....
HAZAN YAPRAÐI 10.02.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.