duyguların dili gönlüm coştu/....

suni bir düþman çýkartýldý, kendi inanç kimliðinden
ah! asýrlarca yol bulanlar, sýyrýldý Ýslam birliðinden

savaþ açýldý inanç ve deðerlere, ülkede esti kaos fýrtýnasý
ne tarihimiz kaldý ne hatýramýz, sarsýldýk, inledik en derinden

ömrünü harcayanlar var,dine karþý düþmanlýkla
þeriatçý dayýlar diyor" , eçheli cühela azgýnlýkla

bir garabet zihniyet ki; kimliðinde de Ýslam yazar
fitne çalar her devirde, çýkar karþýna çarþý pazar

hadi ördün diyelim; içinde eðreti bir duvar
bildim, dört yanlýþ bir doðruyu götürüyor yar

hadi vazgeçmedin, inatla tutundun bir dala sabit
bilirsin, insanýn kibirlisi deðil, makbulüdür abit

yine de tutma derim, yaþatma içinde, olmasýn kin
insan,teblið ettiði deðil,yaþadýðý kadar bilinir,lakin..

bambaþka bir ruhla git, bambaþka hayaller ülkesine
vazgeçtim dünya sevdasýndan, itiverdim elimin tersine

hayýr kýzamadým, sözlerine, hatta üzülmedim de,
niçin hapsedeyim ki bir kuþu, nefsi kafesine?

özgürlük yürekte baþlar, ipotek koyamazsýn ki!
kuþlarda düþkündür, kanat çýrpar hürriyetin sesine.

gül ve diken dostluðundan mülhem; sýzý ve umut
bilemezsin, ne zaman hak vaki olur, beklenen komut

ama olmadan olmaz ki; her þey zýddýyla kaim
gül ve diken muhtaç birbirine,hayat sürer daim

kafalarda yaþanýlan raðmenci anlayýþlar
oturmamýþ bir inancýn, anafor tortularý

dini nefsine alet eden maskeli liboþlar
hem müslümaným der, hem Ýslam korkularý

kim bilir nice umutlara yolcudur alýnlarda birikmiþ çizgiler
kim bilir kaç yüreði baðrýna bastý, ümitle besledi gönüller

hey! Koca dünya; kocakarý misali, olamazsýn sen bana yar
olamazsýn, çünkü benim ebedi sevgilim Yüce Rabbim var.

kendini anlamayan zihniyet, baþkalarýna akýl verir
hani tembele iþ buyurursun da, sana akýl öðretir

görmez kendindeki asýl deðeri, imrenir baþkalarýna
bir kompleks var içimizde, kendi kendisinden iðrenir

ne zor þey, þu insanlarý anlayamamak!
hep onlar haklý olur, hep kendimde suç

benden ne aþcý olur, ne hamarat bir yamak
en iyisi; topla pýlýný pýrtýný, bu diyardan uç !

hadi gülüm, tut þu süpürgenin ucundan,
birlikte süpürelim; kalbimizin,kir ve tozunu

kurtulmak için çýrpýnmak gerek,benlik zindanýndan
uzaklaþtýkça kaybediyoruz, birlik ve vahdet ruhunu...
yusuf erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: