Aðlarken buluyorum kendimi Beyhude’m Aðzýnýn, dudaklarýna paralel olduðu alanlarda Salýnarak yürüyen karýncanýn Kanatlarý arasýnda meþk ediyorum kendimi, sana; Tutsaklýðým sana sürükleniyor Þehirler arasýnda sana yoruluyorum.
Hadi kaçalým Beyhudem; Bu köhneleþmiþ sistemin içinde Kaçýþlarýmýza mülteci olmasýn sýrýtan diþler.
Ve kýrýlýþýyla semavi hayallerimin, titrek, yalýn, boþna geçen hunharýya tecerriyet býrakan zaman Kaç zemheride yýlgýn atlarýn -Ne diyorsun sen- diye haykýrýyorsun bana Beyhude’m. Bilmiyorum. Bilmiyorum Nasýl bir düzen içinde savrulduðumu. Savruluþlarým gecelerde, Þiirimin kývrýlýþý gibi avurduma.
30.04.2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.