Kalbimden yaralandým, bir zalimin elinden, Onu gönülden seven, sadýk bir yar sanmýþtým. Baþým kesip atsalar, dönmezdim bu yolumdan, Benle topraða kadar gönlümde yar sanmýþtým.
Diyordu ki her zaman, sensin kalbimin yâri, Bunca cefaya karþý, vefa görseydim bari, Samimiyetle seven, riyakârlýktan ari, Özü sözü bir olan, gönlümde ar sanmýþtým.
Her zaman sevdim onu, sevgim ile yarýþtým, Kimi dostumla küstüm, kimisiyle barýþtým. Aþký için süründüm, yerde toza karýþtým, Bekledim bir gün alýr, gönlüne kor sanmýþtým.
Yetti artýk bu çile, gitmem onun üstüne, Çýkmasýn hiç yoluma, de eþine dostuna, Sarmýþta sarmalanmýþ, masum kuzu postuna, Nasýlda aldanmýþým, gönlümde var sanmýþtým…
30.04.2016 04.30- ÝZMÝR(2) Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.