Aşk Şekerimin Rengi De Yok Tadı Da

Yýllardýr su deðmedi,
Topraklarýmda ki köklere
Beni nadasa býraktýn
Çaresizce

Bir dargýn bir barýþýk
Ýki sevdalý olduðumuza
Kanan aptal aþýk
Severdim seni,
Sonbahar, yaz

Düþ çiçeklerindeydi hayalin
bir tek sana kýyamazdý
Yüreðim

Mendilim elimde
Her daim hazýrdým
Gözlerinden damla damla
Akan tuz gölünü silmeye
Ne yapsam olmadý
Yüreðindeki payton da
Bana yer yoktu ...

Asmanda koruk bile olamadým
Bir çizik daha attýn
Gönlümün sayfasýna
Gözlerimin önünde
Aþkýn þekerlerini daðýtýyordun
Her önüne gelene

"Zeynep" özeldi senin için
Kýrmýzýyý ona ayýrmýþsýn
"Ayþe’yede " pembeyi
"Noktaya", siyahý," virgüle" griyi
"Nurgül’ede" maviyi

Ben öylece baktým
Ki kapý aralýðýndan
Benim rengim mordu...
Belki diye iç çekerek
Bekledim bekledim
Cebinden çýkarýrsýn diye
Umutlanarak

Baktým sana, gözlerimi
Gözlerine dikerek ...
Beni görünce kaçýrdýn,
Kaçýrdýn bakýþlarýný
Yüzün allak bulak olmuþtu
Domates gibi kýpkýrmýzýydýn

Sayende
Aþk þekerimin rengi de yoktu
Kokusu da...tadýda
Tarçýnlý, karanfile Bayýlýrdým da
Ayýltan olmazdý

Ýnsanlarýn hiçbir zaman
Uðramadýðý lunaparký
Bilir misin?
Ýþte öyle
Dönme dolap gibi dönüyorum
Kendi kendime

Az sonra ne olacak hiç bilmiyorum
Yaþamýn salýncaðýnda düþüyorum
Yavaþ yavaþ...
Gözlerim aniden kararýyor

Gazeteler, yazar mý ?
Hiç bilmem
Ki þekersizlikten öldü diye

Sosyal Medyada Paylaşın: