Büyük bir saldýrý baþlýyor
belki de bir ülke var
uzaklarýn da ötesinde yanýyor
üstünde eksik bir þeyler var
bir çocuk yok bir de anneleri
anneler olmadan da yaþýyor
bir ülke var uzaklar da
kimsesizleri aðlýyor
baðýmsýzlýðým baðsýz
ýslak bir gece de yerde kalan parkam kadar
ve terk edilmeye yüz tutmuþ
sakýn üzülüp dövünme
birileri cebin de bir þeyler unutmuþ
bir çocuk umududur belki de
sen sen ol sendeyken de üzülme
yerde kalan ýslaklýk olsun da
sen kuruyan hiçbir þeyi görme
ölümüzü görmeye gelen birileri olacak elbet
büyük devler ülkesinin kahramanlarý
ellerin de cakasý biraz da yamuk fiyakasý
gömlekleri beyaz ellerinde tespih
gümüþ iþlemeli 33 çeker nakýþlý
cigaralarý tazelenecek yine
bir ülke görmedim ben
hepsi dilediðim gibi
karanlýk diyarlarýndan kopan
menekþe kokulu bir surat beklemedim zaten
bizim yolumuzdur yine önümüze çýkan
tutulacaksa yine biz tutarýz matem
ölürken bile
yaþamayý tercih ettim ben
tüm saldýrýlar baþarýlý demiþtim
anneler ve çocuklar
dünyamýzýn karanlýk olan
aydýnlýða açýlan tek kapýsý
oldukça kalabalýklar
ve her kabadayýlýkta
bir anne de var oldular
her biri teker teker
bir anneden doðdular
onlar da yaþamýþtý bu hayatý
ve onlarda çocuk oldular
þimdi ülkeme saldýrý da bulunan
kimsesizlerin ülkesine kahramanlar
soframýza oturana ne el kaldýrdýk ne de sitem ettik inceden
binlercesi geldi geçti hayatýmýzýn kýyýsýndan köþesinden içinden
gelene otur dedik hayatý izledik,görmeyenlerin gözlerinden
bu son olsun kaçýncý fetihtir kaç kere döndük tekrar ölümden
düþen sen olmadýn anneler ve çocuklar oldu parelerden
þimdi kime gam vurursun daha hiç çocukken ölmemiþken
sende gitme buradan devlerin baþý
daha yeni kalkacak
ýslanan parkam
ve iþlenmiþ cenazemin naaþý
ben her ölümden geri teptim
ve lokma oldum tekrar
yutup sindiremedim hayatý
býkmak bilmedi burada anneler
ve býktýramadýlar tanrýyý
bir ülke oldum
yuttum bütün çocuklarý
Ýzmir/ve yine Ýzmir..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.