Bir Sevgi Masalı

Bir sevgi masalýnýn, kahramanýdýr ezgi,
Tayfun’la paylaþýyor, bir ömrün sahnesini.
Yüreklerde kývýlcým, gözlerinde o sevgi,
Duyup haz alýyorlar, kalplerin nidasýný,
Yaþamayan ne bilsin, gönül macerasýný.

Bir okul macerasý, tanýþtýrdý onlarý,
Bazen pürneþeydiler, bazen yandý canlarý,
Ortak yanlarý çoktu, kaynýyordu kanlarý,
Gönüllere yazdýlar, bir yuva hevesini,
Afakýna kazdýlar.bu aþkýn si mgesini.

Kader aðýný örmüþ, bulmuþtu hak yerini,
Kelimeler titriyordu, görünce bir birini,
Tamamlýyordu gözler, birleþen ellerini,
Delice yaþadýlar, bu aþkýn sevdasýný,
Daðlar aksediyordu, mutluluðun sesini.

Bir hasret ýrmaðýndan geçtiler adým adým,
Ayrýlýk þerbetinden, içtiler yudum, yudum,
Hüznün en alasýný, tattýlar gýdým gýdým,
Ateþten gömlek giyip, gördüler nicesini,
Sabrederek aþtýlar, kabuslar furyasýný.

Vatan borcu bitince ,yüzler yeniden güldü,
Pejmürde gönüllere, o anda sevinç doldu,
Sözler kesildi bile sýra düðüne geldi,
Elvan güller süsledi, bu gönül bahçesini,
El ele yaþadýlar, bir cennet hülyasýný.

Mutlu sonla bitiyor, bu sevdanýn masalý,
Bir yuva kuruyorlar, çýlgýn iki sevdalý,
Bol muhabbet katýnca , gür olur sevgi dalý,
Hiçbir rüzgar kesmesin, onlarýn sedasýný,
Yaþamayan ne bilsin, aþkýn macerasýný.

Cevdet Altay….28.04.2016


Sosyal Medyada Paylaşın: